Τζένη Αργυρίου
Η Τζένη Αργυρίου είναι χορογράφος και media artist. Είναι απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης (1995-98), και υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση, (Νέα Υόρκη 1999-2001). Κατά την παραμονή της στη Νέα Υόρκη συνεργάστηκε ως περφόρμερ με διεθνής χορογράφους όπως Bill Young, Maria Hassabi, Nina Winthrop, Amanda Loulaki κ.α, και ταυτόχρονα δημιούργησε τα πρώτα της χορογραφικά έργα. Το 2003 επέστρεψε στην Ελλάδα και ίδρυσε την Άμορφη, μια μη κερδοσκοπιμή εταιρεία που υποστηρίζει τη δημιουργία πρωτότυπων υβριδικών έργων.
Για περισσότερα από 15 χρόνια το ενδιαφέρον της για την εμπλοκή των παραστατικών τεχνών με τις νέες τεχνολογίες και άλλες καλλιτεχνικές φόρμες την οδήγησε στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση πολυάριθμων συμμετοχικών ερευνητικών και εκπαιδευτικών εργαστηρίων, χορογραφικών έργων, multimedia παραστάσεων και εγκαταστάσεων καθώς και σε in situ παρεμβάσεων που βασίζονται στην ιστορία και την κοινότητα του εκάστοτε τόπου. Η συνεργασία είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της δημιουργικής διαδικασίας και πολλά έργα πραγματοποιήθηκαν σε συν-δημιουργία με άλλους καλλιτέχνες. Οι ερευνητικές της πρακτικές περιλαμβάνουν εργαστήρια, συνεντεύξεις και άλλες ανοιχτές στο κοινό δράσεις που συχνά πραγματοποιούνται και σε δημόσιους χώρους.
Έργα της έχουν παρουσιαστεί μεταξύ άλλων στη Στέγη του ιδρύματος Ωνάση (GR), Φεστιβάλ Rencontres chorégraphiques internationales de Seine-Saint-Denis (FR), Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου (GR), Διεθνές Φεστιβάλ Καλαμάτας (GR), Spring Performing Arts Festival Utrecht (NL), MIR Festival (GR), Arc For Dance Festival (GR), Fast Forward Festival (GR), Temps D’Images Festival (DE), Benaki Museum (GR), Judson Church at Movement Research (U.S.A.) κ.α
Έχει προσκληθεί ως φιλοξενούμενη καλλιτέχνης για έρευνα από καλλιτεχνικούς φορείς στην Ελλάδα, Γερμανία, Γαλλία, Βουλγαρία, Αμερική και Πορτογαλία και έχει λάβει στήριξη από το EU Culture 2000, το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, τον Οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης Νέον, το Κέντρο Μελέτης Χορού Ισιδώρα Ντάνκαν κ.α.
Έχει σχεδιάσει και υλοποιήσει πρωτότυπα ερευνητικά εργαστήρια και εργαστήρια αυτοσχεδιασμού για παιδιά, ενήλικες ερασιτέχνες και επαγγελματίες, για το Athens Digital Art Festival, BIOS exploring urban culture, Κρατική Σχολή Χορού, Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνα, Σχολή Καλών Τεχνών Σόφια, και τις επαγγελματικές Σχολές χορού Χορός, Χοροχρόνος και Ραλλού Μάνου – www.tzeniargyriou.com
Ζωή Δημητρίου
Η Ζωή Δημητρίου γεννήθηκε στην Αθήνα, αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, σπούδασε στην Trisha Brown στην Νέα Υόρκη και ολοκλήρωσε με διάκριση το μεταπτυχιακό της στην Πρακτική του Ευρωπαϊκού Χοροθεάτρου στο Trinity Laban Conservatoire of Music and Dance του Λονδίνου. Ξεκίνησε την χορογραφική της καριέρα το 2006 και το πορτοφόλιό της περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τα έργα: Can You See Me? (2006), Dromi (2007), Limen (2007), Goddesses in Exile (2008), In The Process of… (2010), Little Creatures (2011), You May! (2012), The Chapter House (2014), Side Effects (2015), Peregrinus (2017), Vanishing Points (2018), καθώς και τα σημαντικά βραβεία χορογραφίας Robin Howard Foundation Award 2008, Bonnie Bird Choreography Fund Award 2009, CfC 2010 από την Company of Angels, Sadler’s Wells και The Place, και τη συμμετοχή στο Aerowaves, μια σημαντική ευρωπαϊκή πλατφόρμα χορού. Έχει λάβει πολλαπλές αναθέσεις έργων (πχ. Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, The Place, 30Bird κ.α.) και τα έργα της έχουν παρουσιαστεί σε σημαντικά θέατρα όπως μεταξύ άλλων Fast Forward Festival 4/ Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, ROH2, Arnolfini, BE Festival, Lilyan Baylis, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, Operaestate Veneto Festival, Scala του Μιλάνο, Europe in Motion Festival, Springloaded/The Place. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα διεθνή ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα για τον χορό όπως το Choreoroam, Big Intensive, Europe in Motion.
Είναι ερευνήτρια στο Trinity Laban Conservatoire of Music and Dance του Λονδίνου και διδάσκει διεθνώς σε σημαντικούς θεσμούς όπως Impulstanz Festival, Sasha Waltz Company, Independent Dance, National Academy of Dance in Rome, μεταξύ άλλων.
Η χορογραφική και σκηνοθετική της πρακτική επικεντρώνεται σε έννοιες του χρόνου, διερευνά τις ιδιότητες και τις συνθήκες της θεατρικής σύμβασης, αντλεί από το μεγαλύτερο κοινωνικό πλαίσιο για την ανάπτυξη της χορογραφικής δραστηριότητας και έχει έντονο ερευνητικό χαρακτήρα.
Links
https://www.facebook.com/ZoiDimitriou/
Ίρις Καραγιάν
Η Ίρις Καραγιάν είναι χορεύτρια, χορογράφος και δασκάλα χορού με βάση την Αθήνα. Σπούδασε χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης (2001) και ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στις Παραστατικές Τέχνες και τον Πολιτισμό (2007) στο Goldsmiths College στη Μ. Βρετανία. Επίσης, είναι απόφοιτος από το Αμερικάνικο Κολλέγιο της Ελλάδας, Deree College, με πτυχίο στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (1997). Έχει διδάξει το μάθημα της χορογραφίας και του αυτοσχεδιασμού στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης από το 2007 έως το 2018 και στη Σχολή Χορού Ραλλού Μάνου από το 2016 έως το 2018. Έχει επίσης διδάξει στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Σχολής Καλών Τεχνών στο Ναύπλιο (2009-2010), του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Συνεργάζεται με τα εκπαιδευτικά προγράμματα της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση από το 2013, πραγματοποιώντας εργαστήρια χορού για άτομα με ή χωρίς αναπηρία, ειδικότερα με ανθρώπους με προβλήματα όρασης. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε διάφορα φεστιβάλ χορού στην Ευρώπη, ενώ το έργο Mothers (2012) επελέγη από το δίκτυο χορού Aerowaves 2013, καθώς και από το Dansnät Sverige και πραγματοποίησε περιοδεία στη Σουηδία το 2014. Το έργο Alaska (2016), παραγωγή της Στέγης έκανε πρεμιέρα στην Αθήνα και παρουσιάστηκε στο Le Quartz Scène Nationale de Brest στο πλαίσιο του DañsFabrik και στο 24ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας. Το έργο Unauthorised (2018) επελέγη από το Aerowaves 2020. Ερευνητικά της έργα και παραγωγές έχουν λάβει υποστήριξη και έχουν χρηματοδοτηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, και το Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστόπουλου. Το 2010 απέσπασε το 1ο βραβείο χορογραφίας Jarmila Jeřábková, στην Πράγα με τα έργα A Time to Mourn και Leg acy. Το 2017, ήταν φιλοξενούμενη καλλιτέχνης στο SAARI της Φινλανδίας με την υποστήριξη του Ιδρύματος Kone. Το 2018 απέσπασε υποτροφία του Ιδρύματος Fulbright για εξάμηνη καλλιτεχνική έρευνα στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ. Το 2020 ήταν υπότροφος και φιλοξενούμενη καλλιτέχνης του Ιδρύματος Bogliasco στην Ιταλία. Τον τελευταίο καιρό σχεδιάζει και πραγματοποιεί εργαστήρια χορού και αυτοσχεδιασμού δουλεύοντας πάνω στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα. Σχεδιάζει να πραγματοποιήσει την καλλιτεχνική της έρευνα σε πλαίσιο διδακτορικού προγράμματος (artistic research PhD).
17 gestures forced and uttered
Ανδρονίκη Μαραθάκη
Η Ανδρονίκη Μαραθάκη γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε Συντήρηση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης και Χορό. Κερδίζοντας την υποτροφία στο τομέα του Χορού από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών, συνέχισε τις σπουδές της στο εξωτερικό σε μεταπτυχιακό επίπεδο και έκτοτε εξελίσσει τη δική της ερευνητική πρακτική για το χορό και την διδασκαλία του.
Μέσα από την ανάγκη συνεχής αναθεώρησης της σχέσης χορού, κοινωνικών μηχανισμών και αντιληπτικών δυνατοτήτων του ανθρώπου, συνθέτει και διαμορφώνει στρατηγικές για την δημιουργία έργων και εργαστηρίων χορού. Η «ασημαντότητα» της καθημερινότητας και η κίνηση ως ενδείξεις της ανθρωπότητας και της φύσης, ως επεκτεινόμενες συμμετρίες του Ζωής και της Χορού,ενημερώνουν τα έργα της που εξελίσσονται μέσα σε/από κινητικά τοπία και ροές κίνησης.
Ασχολείται με ερευνητικές θεματικές για μεγάλα χρονικά διαστήματα και συνεργάζεται με τους καλλιτέχνες Λάμπρο Πηγούνη, Νύσο Βασιλόπουλο, Φίλιππο Βασιλείου, Βιτόρια Κωτσάλου,Κάντυ Καρρά, Λουκιανή Παπαδάκη κ.α. Τα τελευταία 4 χρόνια έχει παρουσιάσει το πεντάπτυχο της θεματικής “Έρωτας & Επανάσταση” και το δίπτυχο της θεματικής “it’s not about if you will love me tomorrow” , με το τρίτο του μέρος με τίτλο “holy purple” να προετοιμάζεται για την άνοιξη του 2021 .
Εξελίσσει την προσωπική της πρακτική στον αυτοσχεδιασμό χορού, την οποία μοιράζεται με εργαστήρια χορού σε πολυκυτταρικές ομάδες. Είναι εκπαιδευτικός του προγράμματος “Dancing to Connect” της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και μέλος του προγράμματος Zoom In του Κέντρου Χορού Ντάνκαν. Έχει αποτελέσει μέλος του Δ.Σ. της Κ.Σ.Ο.Τ. και της διεθνούς επιτροπής του 7ου Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση, ενώ στο παρελθόν έχει συνεργαστεί με τους Κωνσταντίνο Ντέλλα, Ελένη Ευθυμίου, Εμμανουέλα Κορκή και Χρήστο Ροζάκη.
https://vimeo.com/andronikimarathaki
it’s not about if you will love me tomorrow
Σοφία Μαυραγάνη
Aθήνα 1978. Σπούδασε χορογραφία/dance making στο ArtEZ University of Arts (EDDC) Arnhem/Ολλανδία (2001-2005) και Oργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων/marketing στo Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1996-2000).
H έρευνά της επικεντρώνεται στην εξερεύνηση μιας παραστατικής φόρμας που κινείται στα όρια χορού, μουσικής και θεάτρου.
‘Εργα της έχουν παρουσιάσει στην Ελλάδα και το εξωτερικό σε φεστιβάλ, διοργανώσεις και θέατρα, όπως Aerowaves 2019, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Documenta 14, Arc For Dance Festival, Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, Φεστιβάλ Δημητρίων, MIRfestival, ΚΘΒΕ, PARK YOUR ID festival/Mάαστριχτ, Dance Days International Festival /Χανιά, Θέατρο Απόλλων/Σύρος, Τeatro Belisario/Μπουένος Άιρες, Teatro Lagrade/Mαδρίτη, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης κ.α.
Η ερευνητική της δράση χαρακτηρίζεται από τη δημιουργία πρωτότυπων εκπαιδευτικών και καλλιτεχνικών προγραμμάτων όπως:
BREAKING ART, εργαστήριο δημιουργικής συνεργασίας μεταξύ νέων χορογράφων και μουσικών-συνθετών, σε παραγωγή του Οργανισμού Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
imPROject, έρευνα πάνω την τέχνη του αυτοσχεδιασμού η οποία εστιάζει στους τρόπους με τους οποίους οι δομές και τα στοιχεία του παιχνιδιού επηρεάζουν, εμπλουτίζουν και εν τέλει διαμορφώνουν το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα.
playforPLACE, ερευνητικό πρόγραμμα πάνω στις παρασταστικές τέχνες και μοντέλα καλλιτεχνικής συνεργασίας τo οποίo έχει πραγματοποιηθεί σε 17 πόλεις σε Ευρώπη, Λατινική Αμερική, Αφρική και Ωκεανία.
Παράλληλα, διδάσκει χορογραφία και συτοσχεδιασμό σε Διεθνή Κέντρα Χορού, Στούντιο Χορού και Επαγγελματικές Σχολές. (Κέντρο Μελέτης Χορού Ισιδώρας & Ραϋμόνδου Ντάνκαν /Αθήνα, K3-Kampnagel/Αμβούργο, Garage Performing Arts Center/Κέρκυρα, CAti and TAL common space/Κωνσταντινούπολη, espacio LEM/Μπουένος Άιρες, Tanzfabrik και HZT/Βερολίνο, Επαγγελματική Σχολή Χορού Ραλλού Μάνου/ΑΘήνα, Διεθνές Φεστβάλ Χορού Καλαμάτας, Φεστιβάλ Δημητρίων/Θεσσαλονίκη κ.α.)
Είναι ιδρυτικό μέλος του διεθνούς καλλιτεχνικού δικτύου FINGERSIX και της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας FINGERSIX/Athens.
Το έργο της Σοφίας Μαυραγάνη υποστηρίζεται από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού, το ίδρυμα Ι. Φ. Κωστοπούλου και το Κέντρο Μελέτης Χορού Ισιδώρας & Ραϋμόνδου Ντάνκαν.
Aerowaves Twenty19 Artist
Ελένη Μυλωνά
Η Eλένη Μυλωνά είναι χορογράφος, ερευνήτρια και performer.
Μέσα από την έρευνά της, η οποία βασίζεται στην πρακτική της, διερευνά τις δυνατότητες της γλώσσας και του σώματος, στον χρόνο και τον χώρο, και τη σχέση της γλώσσας με τη φαντασία. Τα τελευταία χρόνια αναζητά τρόπους να διαβάζουμε, να μοιραζόμαστε, να κινούμαστε και να φανταζόμαστε μαζί, με την πρόθεση να δημιουργήσει χώρους συνύπαρξης και εγγύτητας.
Οι performances της έχουν φιλοξενηθεί σε φεστιβάλ, μπιενάλε και καλλιτεχνικές εκθέσεις, ενώ έχουν παρουσιαστεί σε θέατρα, γκαλερί, και ερευνητικούς χώρους στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τη Ζυρίχη, τη Βασιλεία, το Βερολίνο, το Λονδίνο και το Άρνεμ.
Στη Ζυρίχη, έχει συνεργαστεί με διάφορα ινστιτούτα χορού και ομάδες θεάτρου και έρευνας, (Τanzhaus Zurich, RoteFabrik Τheater, Maxim Theater, Holzke, Tropchertoshare, Terrasse Ensemble, κ.α.) σαν performer, χορογράφος-επιμελήτρια κίνησης, και διοργανώτρια ομάδων ανάγνωσης και γραφής. Διδάσκει κίνηση και αυτοσχεδιασμό, τόσο ως ανεξάρτητη δημιουργός όσο και σε συνεργασία με οργανισμούς. Είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού διπλώματος ΜΑ Theatre Practices, από το πανεπιστήμιο ‘ArtEZ University of the Arts’ στην Ολλανδία. Έχει σπουδάσει χορό στο φυτώριο της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης ( Κ.Σ.Ο.Τ), και κατέχει πτυχίο διδασκαλίας χορού από την ‘Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή’ της Μοριάνοβα Τράστα. Έχει συνεργαστεί ως περφόρμερ ή/και έχει λάβει μέρος μετά από πρόσκληση σε ερευνητικά προγράμματα με τους Michael Klein, Vera Mantero, Juan Dominguez, Δανάη Θεοδωρίδου, Anna Sanchez, Jean-Paul Jaccarini, Juan Kruz Diaz de Garaio Esnaola, και άλλους.
(website: www.mylonaeleni.com)
Me and a fly in an empty studio
Tρεις πορτοκαλιές. Στο μέλλον.
Δημήτρης Μυτιληναίος
Ο Δημήτρης Μυτιληναίος δραστηριοποιείται στον τομέα του σύγχρονου χορού και της χορογραφίας από το 2012. Έχει αποφοιτήσει από την Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης (2015) και το master exerce (2018, με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση). Έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με χορογράφους όπως Yvonne Rainer και Ίρις Καραγιάν ενώ τα τελευταία τρία χρόνια δημιουργεί και παρουσιάζει την δικές του χορογραφικές δουλειές. Το 2020, στα πλαίσια του βραβείου Artworks χορηγούμενο από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ξεκίνησε την έρευνα για το επερχόμενο ομαδικό του κομμάτι που θα παρουσιαστεί στην Αθήνα το Δεκέμβριο του 2021 ενώ συνεχίζει να συνεργάζεται ως χορευτής με τις/τους Λενιώ Κακλέα,
Μαριέλα Νέστορα, Pat Catterson, Uri Shaffir κ.α.). Τέλος, συμμετέχει στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση Dancing to Connect.Το 2018 παρουσιάστηκε το «hardly the same: a dance guide to mess up body&mind», ένα ντουέτο με την στενή συνεργάτιδά του Νεφέλη Αστερίου. Ταυτόχρονα, ανέπτυξε την πειραματική πρακτική στο δημόσιο χώρο «drifting» η οποία έχει έως τώρα εξασκηθεί στην Παλιά Πόλη των Χανίων και στην αθηναϊκή
Κυψέλη. Εν τω μεταξύ, έχει ασχοληθεί με την παραγωγή video dance μικρού μήκους όπως το «fa-rolling» (AVDP 2019). Το 2020 ξεκινάει η ενασχόληση με την τρέχουσα έρευνά του η οποία παίρνει ως σημείο εκκίνησης την τεχνική του κλασικού μπαλέτου και τους τρόπους με τους οποίους αυτή έχει καταγραφεί, σημειωθεί και εξελιχθεί μέσα στην ιστορία της διδασκαλίας της. Αποσκοπώντας σε ένα είδος διάλυσης του τρόπου σκέψης που προτείνεται στο χορευτή από την τεχνική, επιθυμεί να βρει εναλλακτικές στην έως τώρα καθιερωμένη αμφιμονοσήμαντη αντιστοιχία σκέψης-φόρμας που ισχύει στον κλασικό χορό. Το «INORGANIC SEQUENCES» είναι ένα ομαδικό κομμάτι που αφενός χρησιμοποιεί την παραπάνω έρευνα και αφετέρου σηματοδοτεί μία καινούργια, ανατρεπτική συνεργασία με την noise-punk μπάντα Rita Mosss.
Μαριέλα Νέστορα
Ως χορογράφος ίδρυσε την ομάδα χορού YELP danceco. αρχικά στο Λονδίνο ενώ από το 2001 έχει ως βάση της την Αθήνα. Η ομάδα έχει παρουσιάσει έργα της στην Ευρώπη Maribor-Ljubljana/ Σλοβενία, Zagreb/ Κροατία, Kassel- Berlin/ Γερμανία, London-Brighton-Ipswich / Αγγλία, Bologna/ Ιταλία, Montpellier-Breste/ Γαλλία, Bucharest/ Ρουμανία, Parnu/ Εστονία, Aarhus/ Δανία, Brussels/ Βέλγιο και στην Ελλάδα στην Αθήνα, Καβάλα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Βόλο, Ύδρα, Ηράκλειο, Χανιά. Η YELP έχει επιλεχθεί για συμμετοχή σε πλατφόρμες και φεστιβάλ (Πλατφόρμα International Theatre System (ITI) platform, Greek Biennial Dance Platform, Athens Biennial) και έργα της έχουν δημιουργηθεί ως συμπαραγωγές με το Φεστιβάλ Αθηνών, Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών όπου και τα έχει παρουσιάσει. Η YELP έχει επιχορηγηθεί απο το Υπουργείο Πολιτισμού, έχει δεχτεί αναθέσεις απο το Kaleidoscope EU, Plesna Isba, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, Πάτρα Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2006, The Place Commissions, The Video Place και συμμετέχει σε ερευνητικά προγράμματα με υποστήριξη από τα Oxford Metrics, Northern General Hospital και The Robin Howard Foundation.
Η Μαριέλα Νέστορα συνεχίζει την καλλιτεχνική της έρευνα μέσα απο συνεργασίες, παραστάσεις, κείμενα, διαλέξεις. Εργάζεται ως Feldenkrais practitioner, συνεργάζεται με νέους καλλιτέχνες και οργανισμούς ως μέντορας και διδάσκει χορογραφία και σύνθεση.
Ως κινησιολόγος έχει συνεργαστεί με διαφορετικούς σκηνοθέτες στο θέατρο (Σ. Λιβαθεινό, Μ. Μαρμαρινό, Λ. Βογιατζή, Ν. Κοντούρη, Ε. Λυγίζο, Δ. Καταλειφό, Α. Κοκκίνου, Μ. Ξανθοπουλίδου κ.α.) σε οργανισμούς Εθνικό Θέατρο, Φεστιβάλ Αθηνών, ΚΘΒΕ, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, Εθνικό θέατρο Αλβανίας κ.α. και επίσης διδάσκει κίνηση για ηθοποιούς (Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου, ΚΘΒΕ).
Ευφροσύνη Πρωτοπαπά
Η Ευφροσύνη Πρωτοπαπά είναι χορογράφος και ακαδημαϊκός που ζει και εργάζεται στο Λοδίνο. Ερευνητικά την ενδιαφέρουν οι πειραματικές πρακτικές χορού, θεάτρου και περφόρμανς, και συχνά εστιάζει στις έννοιες της αξίας και της εργασίας, της παρουσίας και του (μη) ορατού, της διαπραγμάτευσης και της διαφωνίας, της σκέψης και της συνεύρεσης ως/στην περφόρμανς. Πραγματοποίησε προπτυχιακές σπουδές στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, και κατόπιν Μάστερ στο Χορό στο Laban του Λονδίνου με υποτροφίες από το ΙΚΥ και το Ίδρυμα Ωνάση. Το διδακτορικό της μέσω χορογραφικής έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Ροχάμπτον έχει τίτλο: Possibilising dance: A space for thinking in choreography (2009). Έχει βραβευθεί με το βραβείο χορογραφίας Bonnie Bird, και έργα της έχουν παρουσιαστεί στην Μ. Βρετανία, την Ολλανδία, τη Γερμανία και την Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με ένα ερευνητικό χορογραφικό πρότζεκτ υπο τον τίτλο the friend at work, ενώ παράλληλα εξερευνά δομές για παραστατικούς διαλόγους με θεωρητικούς, όπως πρόσφατα με τις Susanne Foellmer (Independent Dance, Λονδίνο 2018) και Κωνσταντίνα Γεωργέλου (UniArts, Ελσίνκι 2020). Προηγουμένως ολοκλήρωσε το τρίπτυχο έργων Disputatio I, II, III (2016), σε ανάθεση της Siobhan Davies Dance, που έκανε πρεμιέρα στο Barbican του Λονδίνου και περιόδευσε στη Μ. Βρετανία με χορηγία από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Εργάζεται ως αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Ροχάμπτον, όπου είναι επιβλέπουσα καθηγήτρια διδακτορικών σπουδών μέσω καλλιτεχνικής έρευνας (practice-based). Παραδίδει εργαστήρια διεθνώς, διοργανώνει ερευνητικές πλατφόρμες και συναντήσεις, και γράφει για επιστημονικά περιοδικά, καλλιτεχνικές εκδόσεις και καταλόγους φεστιβάλ χορού και περφόρμανς. Έχει συγγράψει το βιβλίο The Practice of Dramaturgy: Working on Actions in Performance (Valiz, 2017) με τις Κωνσταντίνα Γεωργέλου και Δανάη Θεοδωρίδου.
Φωτεινή Σταματελοπούλου
Η Φωτεινή Σταματελοπούλου δραστηριοποιείται στον τομέα του performance making, της χορογραφίας και της έρευνας στη ψυχολογία από το 2014. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου (2015) με κατεύθυνση στις μεταπτυχιακές της σπουδές (2018) στην έρευνα και τις πρακτικές του performance psychology σε χορευτές. Παράλληλα με την ακαδημαϊκή της πορεία, αποφοίτησε από την επαγγελματική σχολή χορού Ακτίνα (2018). Η επαφή της με την χορογραφία ξεκίνησε το 2014 στο πλαίσιο ενός μονοετούς εργαστηρίου site-specific performance του Ινστιτούτου Τεχνών της Καλιφόρνια, Calarts. Η βάση της είναι η Αθήνα όπου παρουσίασε και την πιο πρόσφατη δουλειά της, το site-specific έργο επιστημονικής φαντασίας, «A guidebook on being anything» στο MIRfestival (2018). Μεταξύ άλλων έχει επιμεληθεί την κίνηση σε θεατρικές και κινηματογραφικές παραγωγές. Το 2019 ίδρυσε την ομάδα χορού και performance ZESTY και από την άνοιξη του 2019 ξεκίνησε μία μακροσκελή διαδικασία προς την πρώτη παραγωγή της ομάδας με τίτλο TOO MUCH (2020-2021), για τις ανάγκες της οποίας πραγματοποίησε δύο residencies την περίοδο 2019-2020, στο TripSpace (Λονδίνο) και στο Κέντρο Μελέτης Χορού Ι. & Ρ. Ντάνκαν (Αθήνα). Τα δύο τελευταία χρόνια, το ερευνητικό της ενδιαφέρον εστιάζει στις μορφές και δομές της διαμεσολαβημένης επικοινωνίας και επαφής, το πώς διαμορφώνουν την αντίληψη της σωματικότητας, του προσωπικού χώρου όπως και των σωματικών και συναισθηματικών ορίων στη γενιά που ανήκει και η ίδια. Aξιοποιεί κινησιολογικά στοιχεία δόμησης και επανεκτίμησης του χώρου, όπως εντοπίζονται σε μορφές κοινωνικής χορογραφίας όπως τα battles με στοιχεία της κινησιολογίας που εντοπίζει κανείς σε styles που ξεκίνησαν από τον δρόμο (όπως threading, fix-pointed in space, house footwork, krump).