Σημείωμα της Φωτεινής Σταματελοπούλου

Η ιδέα γι’ αυτό το έργο προέκυψε από την ανάγκη να διερευνήσουμε τη σύλληψη του ενδιάμεσου χώρου που υπάρχει ανάμεσα στα σώματα.

Aναφορές

Η διερεύνηση της κινητικής γλώσσας είχε ως αφορμή μια παρατήρηση που αφορά αρχικά την «γενιά των Millennials» («generation Y») και της γενιάς «generation zero» που ακολούθησε. Ήδη όσο μεγάλωναν αυτές οι γενιές τα τεχνολογικά μέσα καθόριζαν όλες τις παραμέτρους της επικοινωνίας. Παρατηρήσαμε λοιπόν ότι όταν τελικά συναντιούνται στον πραγματικό χώρο και χρόνο και επιχειρούν μια προσέγγιση, έχουν την τάση τελικά να απομακρύνονται ισχυριζόμενοι ότι «αυτό είναι too much για μένα» (υπερβολική εγγύτητα). Έτσι καταφεύγουν και πάλι στη χρήση των μέσων που δημιουργούν μια αίσθηση απόστασης ασφαλείας, εξασφαλίζοντας έναν ενδιάμεσο χώρο όπου έχει κανείς την ψευδαίσθηση της εγγύτητας χωρίς να βρίσκεται καν στον ίδιο χώρο με τον άλλο. Αυτός ο ενδιάμεσος χώρος φαίνεται να δημιουργεί μια απόσταση που διαρκώς μεταβάλλεται και που μονίμως αποκαλύπτει νέους ενδιάμεσους «χώρους-μέσα-στο-χώρο». Μια δεοντολογία του «πόσο κοντά μου μπορείς να έρθεις» δημιουργείται και τίθεται σε διαρκή διαπραγμάτευση.

 

Πορεία εργασίας

Τον Απρίλιο του 2019 ξεκινήσαμε μια σειρά από συναντήσεις έρευνας που εξελίχθηκαν μέσα από δύο residencies και ένα εργαστήριο και οδήγησαν στη δημιουργία ενός κινητικού λεξιλογίου με διάφορα κεφάλαια. Τα residencies και κάποιες περίοδοι προβών μας επέτρεψαν να διερευνήσουμε τις δυνατότητες διαρκούς ανα-δημιουργίας χώρου με τα σώματά μας. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας μια τεχνική του «breaking» (γνωστού κυρίως ως breakdance) αποδείχτηκε ως το πρώτο πολύτιμο εργαλείο, ειδικά για την εξέταση και τη χρήση των χώρων που δημιουργούνται πάνω και γύρω από το σώμα μας: πρόκειται για το threading (λόγω της χρήσης των ανοιγμάτων που μπορεί να δημιουργήσει το σώμα όπως το μάτι της βελόνας απ’ όπου περνάει η κλωστή).

 

Τα εργαλεία της έρευνας

Ξεκινήσαμε με την περιέργειά μας να διερευνήσουμε τη χρήση των χώρων (του σώματος και του περιβάλλοντος χώρου) στις υποκατηγορίες και τα στυλ του breaking. Το threading αναδύθηκε μέσα από αυτή την έρευνα. Η τεχνική αυτή αποτέλεσε σημαντικό εργαλείο κατά την διάρκεια της διαδικασίας, ειδικά στην διερεύνηση και την χρήση διαθέσιμων χώρων στα σώματα και μας καθοδήγησε στην χρήση των εργαλείων της επιλογής, της παρατήρησης και της αναδιαμόρφωσης του σωματικού χώρου. Το threading αντλεί τα χαρακτηριστικά του στοιχεία από ένα αέναο παιχνίδι ανακάλυψης του χώρου, μερικές φορές βίαιο, και αποκαλύπτει μία σωματική κατάσταση που συνεχώς αγωνίζεται να εξελιχθεί. Αυτή η σωματική κατάσταση υπογραμμίζει την κοινωνική ταυτότητα αυτού του κινητικού λεξιλογίου, το οποίο έχει καταβολές ως μία underground, αφηρημένη και επαναστατική μορφή χορού στη Νοτιοδυτική Αριζόνα και Καλιφόρνια που χορευόταν από μη καταγεγραμμένους ‘’cats’’ (breakers) οι οποίοι προσπαθούσαν να εκθέσουν την καταπίεση του ανθρώπινου σώματος σε κοινότητες στις οποίες η διαφορετικότητα στην επικοινωνία και την έκφραση δεν ήταν εύκολα αποδεικτή στα τέλη της δεκαετίας του ’80. Το threading αποτελούσε για αυτούς έναν τρόπο για να εξερευνήσουν την ελευθερία στον προσωπικό χώρο. Άλλα εργαλεία που προστέθηκαν στην πορεία της έρευνας του κινητικού λεξιλογίου είναι το «fixed point», το «footwork», και μια «επινοημένη γλώσσα νοημάτων» που αντανακλά τις κινήσεις των συμβόλων emoji.

Αυτή την περίοδο, το συγκεκριμένο έργο βρίσκεται στο στάδιο της προετοιμασίας προς την παρουσίαση του στο κοινό κατά τη διάρκεια του 2021.