Σημείωμα της Ίριδας Κάραγιαν

Το 17 gestures forced and uttered μελετά τις διαδικασίες δημιουργίας αφηγήσεων και χρησιμοποιεί ως σημείο αναφοράς το Δεκέμβριο του 2008. Πέντε ερμηνευτές αναβιώνουν 15 φωτογραφίες από τις πορείες διαμαρτυρίας του 2008 μαζί με άλλες 2 «εκτός θέματος» δημιουργώντας αλληλουχίες από εικόνες και χειρονομίες που επαναλαμβάνονται ρυθμικά στο χώρο, αλλοιώνονται και μετασχηματίζονται. Πως διαβάζουμε αυτό που βλέπουμε και πως δημιουργούμε αυτές τις αφηγήσεις; Πως επηρεάζεται η αντίληψη του χρόνου μέσω συνάψεων που ελέγχονται και καθοδηγούνται, και τι ενεργοποιείται μέσω της εμπειρίας των θεατών; Το έργο στήνει έναν μηχανισμό που βασίζεται στη μνήμη και χρησιμοποιεί τις εικόνες ως σημείο αναφοράς, το λόγο ως σημείο εκφοράς και το σώμα ως φορέα νοήματος και μετασχηματιστή που δρα στο παρόν. Οι 17 χειρονομίες λειτουργούν σα συλλαβές που αρθρώνουν αφηγήσεις και ερμηνείες. Πρόκειται για μια χορογραφική εγκατάσταση που διερευνά τη σχέση εικόνας, μνήμης, κίνησης και θέασης στη στιγμή.

Ιδέα-χορογραφία: Ίρις Καραγιάν

Εικαστική επιμέλεια: Γιώργος Μαραζιώτης

Μουσική: Νίκος Βελιώτης, ILIOS

Συνεργάτης έρευνας: Μπετίνα Παναγιωτάρα

Βοηθός χορογράφου:  Έλενα Νοβάκοβιτς

Ερμηνευτές: Ιωάννα Παρασκευοπούλου, Νώντας Δαμόπουλος, Γιώργος Κοτσιφάκης, Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη, Ναταλία Μπάκα

Παραγωγή: ομάδα χορού ΖΗΤΑ

Εκτέλεση παραγωγής: Delta Pi

Φωτογραφίες: Ελισάβετ Μωράκη

Με την οικονομική ενίσχυση του ΥΠΠΟΑ (2018)