Σημείωμα της Εύας Γιαννακοπούλου

Τα videos, στην Πλαζ 2, έχoυν γυριστεί κατά την διάρκεια των θερινών μου διακοπών στην Αθήνα και την Κρήτη παρουσιάζοντας τις συνεντεύξεις τριών ομογονέων, καθώς και ένα βίντεο γυρισμένο αποκλειστικά από την Sophie Stapels, μία Γερμανίδα τουρίστρια 5 ετών.
Εκκινώντας από την ερώτηση του πώς και πού ένας ομογονέας κάνει τουρισμό με τα παιδιά της/του, εκτυλίσσονται περαιτέρω ερωτήματα και απαντήσεις που αφορούν στις κυρίαρχες εννοιολόγησεις της μητρότητας και της πατρότητας, τους κοινωνικούς μηχανισμούς αποδοχής και αποκλεισμού, την συνθήκη των βιολογικών -ή μη- δομών συγγένειας των ομόφυλων ζευγαριών σε κοινωνικό και νομικό πλαίσιο. Υιοθετώντας μια διαλεκτική περί τουρισμού ως κανονιστικό παράγοντα των θερινών διακοπών, δημιουργώ ένα πλαίσιο αναστοχασμού αναφορικά με την τη γονεϊκή “διαφορετικότητα” όπου ρόλοι και ταυτότητες αναδεικνύονται ως θέματα ανοιχτής και διαρκούς διαπραγμάτευσης.

Η ιδέα του δεύτερου video της εγκατάστασης -εξ ολοκλήρου γυρισμένο από ένα πεντάχρονο παιδί- προέκυψε όταν κατά την διάρκεια των διακοπών μου στη Σούγια της Κρήτης, άρχισα να κινηματογραφώ μια πενταμελή οικογένεια Γερμανών που έκανε διακοπές. Έχοντας κινηματογραφήσει για τις ανάγκες του έργου παιδιά σε τουριστικά μέρη, σκέφτηκα να παραχωρήσω στην πεντάχρονη Sophie την κάμερά μου. Στα πλαίσια μίας εννοιολογικής αναζήτησης και πειραματισμού αναφορικά με τις αμφίσημες δομές εξουσίας που φέρει η κάμερα ως μηχανισμός καταγραφής, καθώς και της “θέσης” του παρατηρούμενου και του παρατηρητή, προσπαθώ να αναδείξω την μετάβαση ενός παιδιού από “αντικείμενο” κινηματογράφησης, σε παρατηρητή που χειρίζεται μια κάμερα.