Σημείωμα του Αλέξη Φιδετζή

Το έργο αυτό χρησιμοποιεί τρεις περιπτώσεις της ιστορίας του νησιού της Πάρου σε μια προσπάθεια να επισημάνει εναλλακτικές αφηγήσεις σχετικά με το παριανό μάρμαρο και τη σημασία που έφερε ως υλικό για τους κατοίκους του νησιού σε τρεις ξεχωριστές ιστορικές περιόδους όπως καταγράφηκαν από τρεις Ευρωπαίοι περιηγητές μεταξύ του 15ου και του 18ου αιώνα.

Η ιστορία ενός μαρμάρινου σώματος που χρησιμοποιείται ως πάτημα για την ανάβαση σε άλογα ή η χρήση σαρκοφάγων ως κουβάδες για το νερό των βοοειδών μας δείχνει ότι οι ανάγκες της ζωής φαινόταν πιο ουσιώδεις για τον τοπικό πληθυσμό από ότι το ιερό status που αποδόθηκε στην αρχαία ελληνική τέχνη από τη Δυτικοευρωπαϊκή ανάγκη να αναπτυχθεί μια πολιτισμική γενεαλογία.

Οι ιστορίες παρουσιάστηκαν σε τρία ξεχωριστά βίντεο μέσα στο χωριό της Μάρπησσας και συνδέθηκαν με τη διαδρομή δύο αναβατών που κυριάρχησαν στο χώρο καθώς εισέβαλαν στο μικρό χωριό.

Παρουσιάζοντας εκδοχές της καθημερινής ζωής του νησιού πριν ο γηγενής πληθυσμός αρχίσει να αντιμετωπίζει την αρχαιολογία του νησιού σαν πηγή υπερηφάνειας, το έργο επιχειρεί να αμφισβητήσει τη μονολιθική εθνική αφήγηση της χώρας, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ζητήματα στοχευμένης διαμόρφωσης της τοπικής συλλογικής ταυτότητας όταν αυτή τροφοδοτείται από εξωτερικές φαντασιώσεις και προσδοκίες .

Επιμέλεια Δέσποινας Ζευκιλή