Σημείωμα της Ινούς Βαρβαρίτη

Από τα μέσα του 19ου αιώνα παρατηρείται μια αυξημένη επισκεψιμότητα του ελλαδικού χώρου από ταξιδιώτες που επιδίωκαν  να ανακαλύψουν τις ρίζες του ευρωπαϊκού  πολιτισμού.  Οι περιηγητές, κατά βάση ανδρικού φύλου, σύμβολα της ευρωπαϊκής επεκτατικής πολιτικής, διατηρώντας μια ήδη διαμορφωμένη φαντασιακή προσέγγιση βασισμένη στα αρχαία κείμενα και τα υλικά τεκμήρια παράγουν  ταξιδιωτικές γραμματείες, σχέδια και χαρακτικά, συμβάλλοντας στην εικονογραφία του ελληνικού  τόπου. Κατω από ποιες συνθήκες πραγματοποιείται αυτή η κατασκευή των εικόνων του «Αλλου» και κατ΄επέκταση της ταυτότητας του;

Στα πλαίσια αυτής της προβληματικής πραγματοποιώ μια σειρά σχεδίων ακολουθώντας (re-enact) τα βήματα της γαλλικής επιστημονικής αποστολής του Μοριά που πραγματοποιήθηκε το 1829 λίγο πριν την ίδρυση του Νέου Ελληνικού Κράτους. Η αποστολή εφαρμόζει την τυπολογία παρόμοιων ερευνητικών αποστολών όπως αυτών που επιχειρήθηκαν στο Νέο Κόσμο και την Αφρική. Χάρτες, γεωλογικές μελέτες, τοπογραφικά σχέδια, πίνακες απογραφών πληθυσμού, καταγραφές της χλωρίδας και της πανίδας συνιστούν το συγκεντρωτικό προϊόν σχεδιασμού, κατηγοριοποίησης και ταξινόμησης, μεθοδολογικά εργαλεία της έρευνας  που ταυτίστηκαν με την ανάδυση της νεωτερικότητας.

Μέσα από την οικειοποίηση, την επανεγγραφή  του αρχειακού υλικού και την δημιουργία νέων εικόνων-σχεδιασμάτων, επιχειρώ να διερευνήσω τα κριτήρια επιλογής και κατασκευής των αναπαραστάσεων, οι οποίες επηρεάζουν και διαμορφώνουν ως σήμερα την οπτική μας εμπειρία και την ιστορική μας αντίληψη.