ΧΩΡΙΚΗ ΑΤΑΡΑΞΙΑ– Επιτελεστικές Παρεμβάσεις στο Άβατο

Σημείωμα από τον Γιάννη Παππά

Ο τίτλος της καλλιτεχνικής μελέτης Spatial Ataraxia (Χωρική Αταραξία) λειτουργεί ως μεταφορά (μετακίνηση, μετάδοση ή αλληγορία) για τον ασκητισμό (εξάσκηση, εφαρμογή, εκτέλεση, εκπαίδευση) και την επιφοίτηση (γνώση, αποκάλυψη, έμπνευση). Σκοπός αυτής της παρουσίασης είναι η ανάδειξη των χαρακτηριστικών της σωματικής και πνευματικής συνδέσμωσης του ατόμου και της οντολογικής του επαφής με τον περιβάλλοντα χώρο προς την επίτευξη της αυτοΐασης  και της υπερβατικής μετουσίωσης-θέωσης.
Η ανάλυση της ‘ταυτότητας τόπου’ (place identity) επιδιώκει την ανάδειξη της περίπτωσης του ιερού χώρου της μητρικής Μονής Μεγίστης Λαύρας (έτος ίδρυσης: 972 μ.Χ) στο όρος Άθως, υποδεικνύοντας τους ενεργούς συναισθηματικούς χώρους που συγκεντρώνουν την ατομική και συλλογική εμπειρία της αταραξίας. Επιχειρείται ένας εικονικός εξορθολογισμός ιερών χώρων και θρηνητικών πρακτικών μέσω συμμετοχικής παρατήρησης, ανάλυσης λόγου, σωματικής χαρτογράφησης και επιτελεστικών συσχετίσεων.

Αφίσα της Εύας Τεμπονέρα              © Γιάννης Παππάς
Μέσω σωματικής ερευνητικής χαρτογράφησης παρουσιάζονται μετρήσεις βυζαντινών αποστάσεων της Μονής Λαύρας (963 μ.Χ), σε αντιπαραβολή με τα δυτικά αυστηρά και κανονιστικά σκίτσα του Neufert Ernst. © Γιάννης Παππάς
Μέσω σωματικής ερευνητικής χαρτογράφησης παρουσιάζονται μετρήσεις βυζαντινών αποστάσεων της Μονής Λαύρας (963 μ.Χ), σε αντιπαραβολή με τα δυτικά αυστηρά και κανονιστικά σκίτσα του Neufert Ernst. © Γιάννης Παππάς
Μέσω σωματικής ερευνητικής χαρτογράφησης παρουσιάζονται μετρήσεις βυζαντινών αποστάσεων της Μονής Λαύρας (963 μ.Χ), σε αντιπαραβολή με τα δυτικά αυστηρά και κανονιστικά σκίτσα του Neufert Ernst. © Γιάννης Παππάς