Κεντρικά θέματα του έργου The Least Wanted Travel the Most είναι δύο φαινομενικά ασύνδετες έννοιες: η παράδοση γύρω από το έθιμο του δώρου αλλά και η έννοια της μετακίνησης.

 Το δώρο είθισται να προσφέρεται είτε ως εκδήλωση συναισθημάτων και για τη σύσφιξη των ανθρώπινων κοινωνικών σχέσεων είτε για να δημιουργήσει την αίσθηση της υποχρέωσης, όπως συμπέρανε ο Γάλλος ανθρωπολόγος Μαρσέλ Μως στη μελέτη του για τη σχέση ανταλλαγής γύρω από την έννοια του δώρου.

Εν προκειμένω, η έννοια του δώρου αναφέρεται στο «σερβίτσιο», που στη Βόρεια Μακεδονία όπου πραγματοποιήθηκε η καλλιτεχνική έρευνα είναι αρκετά σύνηθες δώρο γάμου. Οι νεόνυμφοι καταλήγουν συχνά μ’ έναν μεγάλο αριθμό από σερβίτσια που εντέλει περιττεύουν ή δεν είναι της αρεσκείας τους και τα λιγότερο θελκτικά σερβίτσια αλλάζουν πολλές φορές χέρια καθώς όλοι θέλουν να απαλλαγούν απ’ αυτά.

Το πρότζεκτ ξεκίνησε το 2014 και έχει εννοιολογικό χαρακτήρα, αφού κατά κύριο λόγο παραλληλίζει τα σερβίτσια με τους ανθρώπους που αναγκάζονται να αλλάξουν περιβάλλον λόγω μιας δυσάρεστης συνθήκης που βιώνουν, όπως για παράδειγμα λόγω έμφυλων, κοινωνικών ή εθνικών διακρίσεων. Άνθρωποι που ασφυκτιούν στο περιβάλλον τους στο τέλος το εγκαταλείπουν και κινούνται συχνά προς αναζήτηση ευνοϊκότερων συνθηκών διαβίωσης. Η έρευνα της καλλιτέχνιδος επικεντρώνεται στη συλλογή και τεκμηρίωση ιστοριών δυσφορίας των ανθρώπων αυτών, αναζητώντας τους λόγους που αλλάζουν τόπο.