Μυτιληναίος Δημήτρης, ανόργανο μπαλέτο

Σημείωμα του Δημήτρη Μυτιληναίου

Προτάθηκε η εξής υπόθεση:αν η ορθή άρθρωση της κίνησης (εν προκειμένω στο μπαλέτο) δημιουργεί συνθήκες για ένα οργανικό σώμα- δηλαδή που λειτουργεί οργανικά, εργάζεται (με όργανο την τεχνική και μέσο το σώμα) ή δημιουργεί και κατά συνέπεια αποδίδει- τότε το σώμα που θα προκύψει από την λάθος άρθρωση θα είναι ανόργανο – δηλαδή δεν θα αποδίδει; Σκοπός την έρευνας είναι να εντοπίσει τις κινητικές οδηγίες που καλείται ο χορευτής να δώσει στο σώμα ώστε να επιτύχει την μπαλετική φόρμα και να εξετάσει τι θα σήμαινε το «ανόργανο» για κάθε μία από αυτές αν δεχτούμε το σωστό ως οργανικό. Η φόρμα που θα προκύψει σίγουρα θα έχει εμφανιστεί μέσω της εργασίας αλλά δεν θα ικανοποιεί τις μπαλετικές απαιτήσεις απόδοσης.

Η ερώτηση που τίθεται δεν είναι προς απάντηση. Βοηθά μόνο να αναρωτηθούμε τί είναι τελικά αυτό που προσπαθεί να μας κάνει να παράγουμε την κίνηση στο μπαλέτο σε επίπεδο σωματικής κατάστασης και κατά πόσο φεύγοντας από την φόρμα του παραμένουμε δεσμευμένοι στην σκηνική του πρόθεση. Επιπλέον αν ως φόρμα δεν αντιλαμβανόμαστε μόνο το ορατό σχήμα αλλά και το σχήμα νόησης/ σκέψης, μπορούμε να παραμείνουμε σε αυτό το τελευταίο είδος φόρμας όντας αποδεσμευμένοι από τις σωματικές αναπαραστάσεις που το μπαλέτο επιδιώκει;

Το τρίγωνο όργανο-εργασία-απόδοση είναι ένα σύστημα μέσα από το οποίο μπορούμε να εξετάσουμε την πρόθεση του μπαλέτου αλλά μπορούμε επίσης να την επαναδιατυπώσουμε, αρθρώσουμε – λάθος. Ο μπαλετικός χώρος τόσο μέσα στο σώμα/νου όσο και σε επίπεδο χωρικών γραφών/εντυπώσεων, τόσο κινητικά/ τεχνικά όσο συνθετικά (με γνώμονα το μάθημα, όχι κάποιο ρεπερτόριο) είναι ένας φανταστικός χώρος που δύναται να προταθεί στους χορευτές ως αυτοσχεδιαστικό περιβάλλον.

Η υπόθεση του ‘ανόργανου μπαλέτου’ έγκειται στο ότι ασχολείται με την νοητική φόρμα της τεχνικής του μπαλέτου και όχι με τα σχήματα που αυτή επιδιώκει ή βάση των οποίων αυτό δομήθηκε.

*Σημείωση: Στη γλώσσα του χορού πολύ συχνά χρησιμοποιείται ο όρος ‘ανόργανο’ ως αντίθετο του οργανικού. Ωστόσο, το παραπάνω συνιστά γλωσσολογικό σφάλμα μιας και το ‘ανόργανο’ ορίζεται ως αντίθετο του ‘ενόργανου’. Η όλη υπόθεση ξεκινάει από τον εντοπισμό του παραπάνω σφάλματος και την φαντασία σχετικά με το τί μπορεί να εννοούμε όταν χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις.